Można by pomyśleć, że to już teraz nie ma większego znaczenia. Pewnie dla niej nie ma, jednak dla innych może mieć. Mówienie o tym, co mogło wskazywać na rozwijającą się demencję jest dla mnie bardzo ważne, bo może przyczyni się do wczesnego wykrycia tej choroby u innych osób.

Mniej więcej w okolicy pięćdziesiątych urodzin u mamy pojawiły się stany lękowe. Wszystko zaczęło się od tego, że się zgubiła. Tak, już w tak młodym wieku dwa razy zdarzyły się takie incydenty. Pierwszy nie był może tak groźny, w każdym razie nawet mama na niego nie zwróciła znacząco uwagi, a jedynie wspomniała, że jak wyszła ze sklepu to przez moment nie wiedziała, gdzie jest. Po jakimś czasie sytuacja była już o wiele trudniejsza. Mama wracała autobusem i w pewnym momencie nie potrafiła przypomnieć sobie skąd ani dokąd jedzie. Mówiła o tym, że bardzo się wystraszyła, bała się, ponieważ nie wiedziała nawet co ma zrobić. Szczęśliwie nie trwało to długo i sama doszła do siebie, jednak od tego momentu zaczęły się o poważne kłopoty ze zdrowiem mamy. Początkowo „tylko” nie chciała sama wychodzić z domu. Pamiętam te napady strachu za każdym razem, gdy miała chociażby iść do sklepu. Ostatecznie przestała w ogóle wychodzić z domu; decydowała się na to jedynie w towarzystwie moim lub taty.

Problem stał się znacznie większy, gdy w którymś momencie straciła orientację nawet w domu i przerastało ją samodzielne pójście do toalety, czy pozostanie w pokoju. Wszystkich nas, szczególnie mojego ojca, zaczęło to przerastać. W tamtym okresie mama zaczęła leczyć się psychiatrycznie. Zdiagnozowano u niej nerwicę lękową. Nikomu nawet przez myśl nie przeszło, że przyczyny mogą być zupełnie inne. Faktycznie podjęte leczenie przyniosło po jakimś czasie efekt i małymi krokami, mama wróciła do względnej równowagi i samodzielnego funkcjonowania.
Nie wiem, czy już wtedy to były wczesne objawy rozwijającej się choroby. Możliwe, że była to nerwica lękowa.

Warto jednak zwracać uwagę na „dziwne” zachowania naszych bliskich niezależnie od tego, ile mają lat. Demencja nie jest chorobą osób starszych i może ujawnić się w każdym wieku, a początkowe symptomy nie muszą być jednoznaczne.