Wczesne jej symptomy bardzo często mylone są z depresją lub stanami lękowymi. Ta podstępna choroba potrafi rozwijać się nawet dwadzieścia lat przed pojawieniem się pierwszych objawów, powodując w tym czasie powolną degradację mózgu. Poszczególne etapu rozwoju alzheimera dzieli się następująco:

– Przedkliniczna choroba Alzheimera– ten etap choroby rozpoczyna się na długo przed pojawieniem się jakichkolwiek objawów i zwykle jest identyfikowany wyłącznie w badaniach naukowych. Ty i otoczenie nie zauważycie niczego niepokojącego na typ etapie choroby.

– Łagodne zaburzenia poznawcze– osoby zmagające się z chorobą Alzheimera na typ etapie doświadczają łagodnych zmian w pamięci i zdolności myślenia, jednak nie są one jeszcze na tyle znaczące, aby wpływać na codzienne życie pacjenta. W stadium można obserwować np.: kłopoty z zapamiętywaniem rozmów, spotkań, czy niedawnych wydarzeń.

– Łagodna demencja*– to właśnie na tym etapie najczęściej diagnozowana jest choroba. U chorego można zaobserwować: trudności z przyswajaniem informacji, wielokrotne zadawanie tych samych pytań, problemy z podejmowaniem decyzji, kłopotów z zarządzaniem domowym budżetem, zmiany osobowości, trudności z wyrażaniem myśli, gubienie się lub zapominanie przedmiotów.

– Umiarkowana demencja*– na tym etapie chorzy stają się coraz mniej samodzielni i potrzebują większej pomocy w codziennych czynnościach i dbaniu o siebie. W fazie umiarkowanej demencji można zauważyć, że pacjent: traci orientację co do miejsca, dnia tygodnia czy pory roku, myli członków rodzin lub przyjaciół, nie zna swojego adresu zamieszkania, powtarza zmyślone historie (UWAGA- chory w nie wierzy, nie ma świadomości, że zmysla), wymaga pomocy w doborze odpowiedniego ubrania oraz wsparcie podczas kąpieli i korzystania z toalety, traci kontrolę nad czynnościami fizjologicznymi, staje się agresywny.

– Ciężka demencja*– w ciężkiej demencji funkcje umysłowe nadal się pogarszają, a chory ma coraz większy problem z ruchem i zdolnościami fizycznymi. W późnym etapie ciężkiej demencji pacjent zazwyczaj: traci zdolność komunikacji, wymaga codziennej pomocy w pielęgnacji osobistej, musi być karmiony, nie jest w stanie korzystać z toalety, może stać się całkowicie niezdolny do chodzenia a nawet siedzenia, ostatecznie traci zdolność połykania oraz kontrolę nad funkcjami jelit i pęcherza.

Tempo postępu choroby Alzheimera jest bardzo zróżnicowane. Stopień upośledzenia w momencie diagnozy może wpływać na długość życia pacjenta, dlatego tak ważne jest, obserwowanie siebie i swoich bliskich. Wczesna diagnoza ma ogromne znaczenie dla przebiegu choroby i jakości życia osoby nią dotkniętej. Dzięki diagnozie możemy wdrażać leczenie farmakologiczne, a także postępowanie niefarmakologiczne, co daje szansę na spowolnienie rozwoju choroby.

*jako demencję rozumiemy zespół grupy objawów, które wpływają na zdolności intelektualne i społeczne