Dwa dni spotkań z naukowcami poszukującymi metod zapobiegania chorobom neurologicznym oraz pacjentami (i ich opiekunami) nimi dotkniętymi. Konferencja swym zakresem obejmowała również temat chorób neurodegeneracyjnych, w tym choroby Alzheimera.

Mózg jest najbardziej niezbadanym organem ludzkiego ciała, a jednym z największych wyzwań stojącym przed światem nauki jest lepsze zrozumienie jego działania. Zdrowie mózgu oraz zdrowie psychiczne są jednym z większych problemów naszych czasów. Dzieje się tak również dlatego, że choroba w tym obszarze dotyka nie tylko pacjenta, ale również jego najbliższych, powodując, że często i oni z czasem mogą zapaść na jedną z nich. Podczas konferencji wielokrotnie zwracano uwagę na konieczność zainteresowania i sposoby postrzegania osób opiekujących się chorymi.

Prelegenci podnosili również kwestie holistycznego podejścia do pacjenta, zwracając uwagę na rolę i znaczenie procedur niefarmakologicznych podczas procesu leczenia. Podkreślali jednak konieczność opracowania zestandaryzowanych wytycznych dotyczących poszczególnych obszarów takiego działania. Jest to niezbędne dla zagwarantowania skuteczności takich metod. Procedury niefarmakologiczne miałyby obejmować interwencję w zakresie zdrowia psychicznego i kondycji emocjonalnej pacjenta, jego aktywność fizyczną i sposób odżywiania się. Te trzy aspekty powinny podlegać takiemu samemu monitorowaniu jak przyjmowanie leków.

Innym ciekawym tematem była muzyka i jej rola w procesie leczenia chorób neurologicznych. Prelegenci przekonywali, że zarówno słuchanie muzyki jak i jej aktywne wykorzystywanie poprzez śpiew, czy granie na instrumentach ma bardzo pozytywny wpływ na przebieg terapii.
Wielokrotnie podkreślano również konieczność zaangażowania pacjentów i ich bliskich w pozyskiwanie danych na temat przebiegu choroby z jednej strony a z drugiej konieczność wykorzystywania ich doświadczeń do opracowywania innowacyjnych rozwiązań technologicznych. Ważne, aby stwarzać tym osobom przestrzeń do dzielenia się swoją wiedzą.

Mimo, że po tej konferencji rysuje się wizja Europy nie otwartej na innowacje, ze względu na swoje obostrzenia i biurokratyzację, szczególnie w porównaniu ze Stanami Zjednoczonymi, to dała ona (konferencja) nadzieję, na ciągły rozwój w obszarze zdrowia mózgu i zdrowia psychicznego. Mnie osobiście zmotywowała i zainspirowała do planowania a następnie wdrażania kolejnych projektów.